Yazı Gönder | Kayıt Ol

Gece olunca kendimle konu?maya ba?lyyorum. Yçimde susmak bilmeyen bir ses, unutulmu? bir yalnyzlyk, dörtnala ko?an hayaller… Bir yanym a?ksyz olmaz diyor. Bir yanym sakyn â?yk olma, sonu zifiri karanlyk diyor. Oysa kalp ba?ka atyyor â?ykken, ba?ka bakyyor insan dünyaya. Susuyorum olabildi?ince uzun susuyorum. Duymak için kalbimin "sev, hadi sev" deyi?lerini. Ama korkuyorum kyrylmaktan, onarylmamaktan. Typky ?imdi oldu?u gibi. Oysa sevmek istiyor yürek. Onun bakty?y yerden bakmak hayata. Kendi benli?imi çykaryp üzerimden onu giymek… Sevmek böylesi kutsalken belle?imde sevememek, güvenememek ne acy.

Yazar Hakkında

SAHRAYE sahraye

Senin Yorumun

Ad-Soyad

E-mail

Yorumun

Cancel