Yazı Gönder | Kayıt Ol

Hayatyn bazen insanlary gere?inden fazla zorlady?yny dü?ünüyorum. Özellikle konu?acak, derdini anlatacak kimse yoksa bu daha da zorla?yyor. Tam “Evet, i?te sonunda biri çykty” derken bir bakmy?syn herkes gibi o da gidiyor. On alty yyl aradan sonra geçirdi?im en güzel üç gün… Kuzenim… Ady Yakup, yurt dy?ynda ya?yyor. Sadece üç gün beraberdik ve kimseye bu kadar çabuk ba?lanmamy?tym, sevmemi?tim, sevemezdim de… Üç gün çok kysa bir süre de?il mi? Türkçe bilmiyor, çat-pat konu?uyor. E taby bende de yetersiz Yngilizce olunca ço?u zaman sadece birbirimize baktyk. Gitmeden önce biraz olsun neler hissetti?imi söylemek istemi?tim. Ona “seni özleyece?im” yerine “seni özlüyorum” demi?im. E tabi biraz rezillik oldu. ?imdi bunlary dü?ününce hafif bir syzy yine kalbimi acytyyor. Neyse, söylenecek fazla de bir ?ey yok. O zaman için yanly?ty belki ama ?imdi do?ru; “Seni özlüyorum…“

Yazar Hakkında

buse_w buse_w

Senin Yorumun

Ad-Soyad

E-mail

Yorumun

Cancel