Zaman
Geçenlerde eskiden oturdu?umuz evin soka?yndan geçiyordum. Baya?ydyr geçmemi?tim oradan. Nedense birdenbire orayy görme iste?ine kapyldym. Gittim yakyndan izledim evimizi. Yçimde bir ?eylerin kayyp gitti?ini hissettim, anylarymy hatyrladym, oraya gelme sebebimizi... O evde tam yedi sene oturmu?tuk. Yzmir’e ta?ynynca ilk oturdu?umuz evdi. Birçok arkada?ym vardy. Birbirine benzer ve kesinlikle mutlu günlerim olmu?tu. Bilmiyorum çok mu dramatik olur ama çocuklu?um orada geçti. Bunlary anymsayyp çok duygulandym. “?imdi bakkala gitmek için annemden izin almak, ak?am ezanyndan önce eve dönmek gibi dertlerim olsa ne güzel olurdu.” dedim. Bu ya?ymda bile kendimi çok büyümü? hissettim ve istemsizce gözümden ya? akty?yny fark ettim. Dün gibi hatyrlady?ym ?eylerin bu kadar çabuk geçmesini hiçbir zaman kabullenemeyece?im galiba…
Yazar Hakkında
 |
sukugunluk sukugunluk |
Yorumlar
Henüz Yorum Yok! İlk Yorumu Yapan Sen Ol: