Tüm Kategoriler


Sayfalar

Bitti!

O gün... Beni çaresiz, tek ba?yma byrakty?yn gün, “bitmedi ama ara verelim” dedi?in gün; içimde, sol tarafymda bir yerleri bin parçaya ayyrdyn. Günlerce bo? gözlerle telefona baktym, belki ararsyn diye. Bitmemi?ti çünkü… Her?eye ra?men, parma?ymdaki yüzü?ünü çykarmadym. Bitmemi?ti çünkü... Payyma dü?en sadece beklemekti ayryly?yn nedenini bile anlamadan. Günler geçti, ben bekledim. Günler geçti, gözümden ya?lary hiç eksiltmedim. Sonra günler haftalara dönü?tü geçen günleri saymayy unutarak. Gözlerim susuz çöllere dönü?tü farketmeden. Sabahyn sabah oldu?unu unuttum. Geceler kör kuyu gibi; içinde bo?uldu?um. Çykmak istedikçe karanlyklardan; sanki dibe batyryyordum kendi kendimi. Ne de olsa payyma beklemek dü?mü?tü kyryk bir kalple ve beklemenin nedenini bilmeden. Haftalar aylara dönü?tü sonra. Payyma dü?en beklemekten vazgeçtim. Vazgeçti?im an, kapyma geldin. “Yeniden ba?lamak mümkün mü?” dedin. Baktym sana feri sönmü? gözlerle. Aylarca ayry ayry yerlerde, tek hayaty ayry ayry bedende ya?amaya aly?my? bir ?ekilde. Dinledim seni buz tutmu? gözlerle. “Yeniden ba?lamak mümkün mü?” dedin. Kalakaldym sadece öyle ruhsuz bir bedenin içinde, sana bakan donuk gözlerle. Sevmiyor muydum seni? Çok seviyordum çok! Dü?ündüm ikinci bir ?ansy tek ba?yma; geri dönmü?tün ne de olsa... Kendimle sava?tym. Kendimden çok, kalbimin manty?ymla sava?masyny izledim öylece çaresizce. Dü?üncelerim araya girmek istedi; manty?ym izin vermedi. Manty?ym izin vermedikçe kalbim a?rydy. Zaten içinde binbir kyryk saklyydy, daha çok kanady. Gerçekler kalbime daha acy batmaya ba?lady. Günler geçti... Bu kez senin payyna beklemek dü?mü?tü. Senin yapty?yn gibi aylarca bekletmedim seni. Acytmayacaktym ruhsuz kalbini. Bu kez telefonun ince tellerinde sevgi sözleri gidip gelmedi. Bu kez bir a?kyn bitmesini ta?yyacakty o teller. “Bitti” dedim. Kolay de?ildi bu kelimeyi söylemek. “Bitti!” Sevmiyor muyum? Çok seviyorum çok! Ama kalbimdeki kyryklar, yaralar kapanmyyor. Kendimi daha çok tanydym bu a?kyn renginde. Manty?ym galip geldi i?te. A?kyna “bitti” demek, benim kalbimdeki yaranyn tek ilacy. Y?te o yüzden; ho?çakal deniz gözlüm! Sevmiyor muyum? Çok seviyorum çok! Ama kalbimdeki yarayy kapatmam gerekiyor i?te bir ?ekilde. Senin a?kyn kurbandyr benim kanayan kalbime. ?imdi çerçeveler de, parma?ym da bo?...


Yazar Hakkında

sairane
Sairane

Yorumlar


Henüz Yorum Yok! İlk Yorumu Yapan Sen Ol:

Senin Yorumun