Yazı Gönder | Kayıt Ol

Dün, e?imle birlikte ö?le yeme?i için (biraz da yemek molasyny fyrsat bilip, kafa dinlemek için) yol üstünde olmayan bir lokantaya gittik. Çok fazla mü?terisi olmayan sessiz, tenha bir yerdi Tam sipari?lerimiz gelmi?ti ki lokantadan içeri orta ya?ly bir adam girdi. Yanynda bir kadyn, kadynyn kuca?ynda bir bebek ve kadynyn elinden syky sykyya tutmu? 5-6 ya?larynda bir çocuk vardy. Gelip yanymyzdaki masaya oturdular. Kadynyn mahzun, mahcup hali dikkatimi çekti. Bir yandan usul ulus yeme?imi yerken bir yandan e?imle sohbet ediyor, bir yandan da alttan – Altan göz ucuyla- bu aileyi süzüyordum. Zira bir problem ya?adyklary her hallerinden belliydi. Çok geçmeden onlaryn sipari?leri de geldi. Hay gelmez olaydy! Adam, garsonun masaya byrakty?y yemek dolu taba?y (adeta fyrlatyrcasyna) iteleyerek “Al da zykkymlan. Son a?un (yedi?in son zehir) olur in?allah” dedi. (görünü?te/ sözde) Adamyn cümlesi bitmeden kadynyn gözlerinden inci tanesi gibi boncuk boncuk ya?lar dökülmeye ba?lady. Zaten mahzun olan hali iyiden iyiye mahzunla?ty. Bir yandan ekme?ini küçük parçalar halinde bölerek önündeki taba?yna bandyrarak küçük çocu?una yediriyor, bir yandan da a?lyyordu. Arada (sözde) adamyn dirsek dürtmesiyle zoraki de olsa lokmayy kendi a?zyna götürüyordu. Çi?neyemiyor, yutmaya çaly?yyor, yutarken de her defasynda bo?ulmamak için bir yudum su içiyordu. Kysacasy a?larken yemek yemeye çaly?yyor du. Aileyi izledikçe tüylerim diken diken oluyordu. Lokmalarym a?zymda büyüyor, kadynyn her damla ya?ynda biraz daha tuhafla?yyordum. Bir insanyn bir insana edebilece?i en büyük beddualardan birisidir “Ekmek a?zynda, a?yt gözünde” olsun demek. Aman Allah’ym; “Ekmek a?zyndayken a?yt gözünde olsun” demek bu olsa gerek, “zykkymlanmak, a?ulanmak” bu olsa gerek. Benim hissettiklerimi e?im de hissetmi? olacak ki; e?ilip, kula?yma “ Yçimden; Gel karde?, orada zykkymlanma, gel burada yeme?ini afiyetle ye demek geçiyor ama ne mümkün!“ dedi. Aman Allah’ym; bir insan nasyl bir günah i?lemi? olabilir ki bu bedduayy hak etmi? olsun. Bu duruma dü?mek, herkesin içinde a?a?ylanmak, dahasy a?larken yemek yemek zorunda kalmak için ne kusur i?lemi? olabilir ki? Yçinde bulundu?u durum bir günahyn – bir ah almanyn bedeli olabilir mi? Kim bilir, belki! Ne var ki bu kadynyn böyle bir bedel ödedi?ini hiç sanmyyorum. Zira (sözde) adamyn zalimli?i her halinden ve tavryndan belli oluyordu. Ykide bir kadyna bir ?eyler söylüyor, parma?yyla parma?yny kadynyn gözüne sokarcasyna sallyyor, o da yetmezmi? gibi dirse?iyle dürtüyordu. Her dürtmenin ardyndan kadyn gözünden daha ?iddetli ya?lar dökülüyordu. Hyçkyrmadan, ses etmeden a?lyyordu. Yana?ynda biriken damlalary sol elinin tersiyle silerken sa? eliyle çocu?una yemek yedirmeye çaly?yyordu. Kadynyn her damla ya?ynda içimiz biraz daha cyz etti, biraz daha yüre?imiz syzlady. Biz kadynyn o halini görmeye bile dayanamyyorken o kadyn bu zulme nasyl katlanabiliyordu. Kim bilir neler hissediyordu… Nihayetinde dün ö?le vakti “kafa dinlemek için” gitti?imiz lokantadan kocaman bir hüzünle ayryldyk. Dayak my yedik yemek mi yedik belli de?il. Allah’ym bizi zalimlerden etme…Allah’ym bizi “ekmek a?zyndayken a?yt gözünde” olanlardan etme… Allah’ym bizi mazlumu “a?ulandyranlardan” etme… Allah’ym kysa çöpün uzun çöpten hakkyny alaca?y “ O “ gün hesabymyzy kolayla?tyr.

Yazar Hakkında

Dedektif Dedektif

Senin Yorumun

Ad-Soyad

E-mail

Yorumun

Cancel